Translate


Breaking News

Friday, July 22, 2016

ဘဘ ဦးသုခအေႀကာင္း

ဘဘ ဦးသုခရဲ႕ ကိုယ္ေရးအက်ဥ္း

ဘဘဦးသုခကို လြန္ခဲ့တဲ့ ၁၉၁၀ ျပည့္ႏွစ္၊ ဇန္န၀ါရီလ ၁၄ ရက္ေန႔ (ျမန္မာလို ၁၂၇၁ ခုႏွစ္၊ တပို႔တြဲလဆန္း ၅ ရက္ေန႔၊ ေသာၾကာ)ေန႔မွာ ဖခင္ဦးစံခိုင္နဲ႔ မိခင္ေဒၚမွ်င္တို႔မွ ေလာကထဲကို ေမြးဖြားေပးခဲ့ပါတယ္။ ဘဘရဲ႕ေမြးရပ္ဇာတိကေတာ့ က်ိဳက္လတ္အပိုင္ စာျဖဴစုေက်းရြာပဲျဖစ္ပါတယ္။ ဖခင္ဦးစံခိုင္ဟာ စာျဖဴစုေက်းရြာရဲ႕ ရြာသူၾကီးျဖစ္တယ္လို႔လည္း မွတ္သားရပါတယ္။ ဘဘဦးသုခဟာ ေမြးခ်င္း ၄ ေယာက္ရိွတဲ့ အထဲက အၾကီးဆံုးသား ျဖစ္ၿပီးေတာ့ ငယ္နာမည္ကေတာ့ ေမာင္သိန္းျဖစ္ပါတယ္။ ေမာင္သိန္း(ေခၚ) ဘဘဦးသုခရဲ႕ငယ္ဘ၀ေလးကေတာ့ စာျဖဴစုေက်းရြာေလးမွာပဲ ျဖတ္သန္းခဲ့ျပီး အလယ္တန္းကိုေတာ့ က်ိဳက္လတ္ျမိဳ႕ အမ်ိဳးသားေက်ာင္းကေန ၁၉၂၆ ခုႏွစ္မွာ ေအာင္ျမင္ခဲ့တာျဖစ္ပါတယ္။

အထက္တန္းပညာ သင္ယူဖို႔အတြက္ ဖ်ာပံုအမ်ိဳးသားေက်ာင္းကို ၁၉၂၇ ခုႏွစ္မွာေျပာင္းေရြ႕ၿပီး ပညာဆည္းပူးခဲ့ပါတယ္။ အလယ္တန္းေက်ာင္းသားဘ၀ကတည္းက စတင္ျပီး ကဗ်ာ၊ ရတုမ်ားကိုေရးသားလာခဲ့တဲ့ ဘဘဦးသုခ(ေခၚ) ေမာင္သိန္းဟာ အထက္တန္းေက်ာင္းသားဘ၀ကို ေရာက္တဲ့အခါမွာေတာ့ ၀တၱဳမ်ားကိုေရးသားဖုိ႔ စိတ္သန္လာခဲ့ပါတယ္။ ၉ တန္းေက်ာင္းသားဘ၀မွာပဲ ေက်ာင္းကေနထြက္ျပီး ရန္ကုန္ျမိဳ႕ကိုထြက္ခြာလာခဲ့ကာ ဖခင္ဦးစံခိုင္တည္ေထာင္ထားတဲ့ အာဇာနည္ဂ်ာနယ္တိုက္မွာ ၀င္ေရာက္လုပ္ကိုင္ခဲ့ပါတယ္။

ဒါေပမယ့္ ဂ်ာနယ္တိုက္ ပိတ္လိုက္ရတဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ က်ိဳက္လတ္ျမိဳ႕ကိုပဲျပန္ခဲ့ျပီး က်ိဳက္လတ္ျမိဳ႕မွာရွိတဲ့ က်ိဳက္လတ္ဦးဘမူ တည္ေထာင္ထားတဲ့ အမ်ိဳးသားေက်ာင္းမွာ ျမန္မာစာျပဆရာအျဖစ္ ၀င္ေရာက္လုပ္ကိုင္ခဲ့ပါတယ္။ အဲ့ဒီလိုလုပ္ေဆာင္ေနစဥ္မွာပဲ အမ်ိဳးသားေန႔ ေအာင္ပဲြေန႔ေတြမွာ ေက်ာင္းရဲ႕ပေဒသာကပဲြေတြအတြက္ စာမူမ်ားေရးသားေပးျခင္း၊ ဇာတ္လမ္းမ်ားေရးသားျခင္းေတြအျပင္ ကိုယ္တိုင္ပါ၀င္ သရုပ္ေဆာင္ကာ ျပဇာတ္ဒါရိုက္တာလည္း လုပ္ေဆာင္ခဲ့ပါေသးတယ္။

                                          ေရးသားခဲ့ေသာစာအုပ္စာေပမ်ားႏွင့္ကေလာင္အမည္မ်ား
ဘဘဦးသုခဟာ ေက်ာင္းသားဘ၀ အရြယ္ကတည္းက စာေပေရးသားျခင္းကို ၀ါသနာၾကီးခဲ့တဲ့သူ တစ္ေယာက္လည္းျဖစ္ပါတယ္။ သူေရးသားခဲ့တဲ့ သုတ၊ရသစာေပေတြဟာ ေရတြက္လုိ႔မရေအာင္ ဒုနဲ႔ေဒးရွိေနပါတယ္။ အဲဒီထဲကမွ ထင္ရွားေက်ာ္ၾကားတဲ့ စာေပေတြကို လက္လွမ္းမွီသေလာက္ ကၽြန္ေတာ့ Web Site ရဲ႕စာဖတ္ပရိသတ္ၾကီးကို ေျပာျပေပးခ်င္ပါတယ္။

၁၉၂၉ ခုႏွစ္မွာ စိန္သိန္းတန္ဆိုတဲ့ ကေလာင္နာမည္နဲ႔ စံပယ္ပြင့္၀တၱဳကို စတင္ေရးသားခဲ့ပါတယ္။ အဲ့ဒီ၀တၱဳေလးဟာ က၀ိမ်က္မွန္မဂၢဇင္းမွာ ပံုႏွိပ္ေဖာ္ျပခံရျပီး စာမူခအေနနဲ႔ ေငြက်ပ္ ၁၀ အျပင္ မဂၢဇင္း ၆ လဆုကိုလည္း ရရွိခဲ့ပါတယ္။ ၁၉၃၀ ျပည့္ႏွစ္မွာေတာ့ ရြင္ေပ်ာ္ေပ်ာ္စာေပတိုက္ ၀တၱဳျပိဳင္ပဲြမွာ ေမာင္သိန္းေမာင္ဆိုတဲ့ ကေလာင္အမည္နဲ႔ မိန္းမသားဆိုတဲ့ ၀တၱဳကို၀င္ေရာက္ ယွဥ္ျပိဳင္ခဲ့တဲ့အခါမွာ ေရြးခ်ယ္ခံခဲ့ရပါတယ္။ ဘဘဦးသုခဟာ သုတရသစာေပေတြအျပင္ ေလာကီေလာကုတၱရာဆိုင္ရာ စာေပမ်ားကိုလည္းေရးသားခဲ့ပါေသးတယ္ ။

ဘာသာေရးစာေပ ေရးသားျခင္းေတြကိုေတာ့ ၁၉၃၂ ခုႏွစ္ ဘဘအသက္ ၂၃ ႏွစ္အရြယ္မွာ စတင္ျပီးေရးသားခဲ့တာျဖစ္ပါတယ္။ အစပိုင္းမွာေတာ့ ဘဘဦးသုခဟာ သူေလ့လာမွတ္သားခဲ့ဖူးတဲ့ ေလာကီေလာကုတၱရာ မွတ္စုမွတ္ရာမ်ားကို ျပန္လည္ၿပီးစာမူျပဳစု ေရးသားခဲ့တာျဖစ္ပါတယ္။ ေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့ ထိုမွတ္စုမ်ားကိုစုေဆာင္းျပီး သုခမွတ္စုဆိုတဲ့ စာအုပ္ေလးကိုထုတ္ေ၀ခဲ့ပါတယ္။ ၁၉၃၄ ခုႏွစ္ ေရာက္တဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ ရြင္ေပ်ာ္ေပ်ာ္ဆိုတဲ့ စာေပတိုက္နာမည္နဲ႔ လိုက္ဖက္ေအာင္ သုခဆိုတဲ့ ကေလာင္အမည္ေလးကို ေျပာင္းလဲသံုးစဲြကာ ၀တၱဳမ်ားကို ေရးသားခဲ့ပါေတာ့တယ္။ သုခဆိုတဲ့ ကေလာင္အမည္ကို ခံယူျပီးသြားတဲ့ေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့ ဘဘေရးတဲ့စာအုပ္ေတြရဲ႕အဆံုးမွာ ဆုေတာင္းေလးေတြ ထည့္ေလ့ရွိတယ္လို႔လည္း မွတ္သားရပါတယ္။

အဲ့ဒီေနာက္ပိုင္းကစျပီး ရြင္ေပ်ာ္ေပ်ာ္စာေပတိုက္အတြက္ လံုးခ်င္း၀တၱဳငယ္ေလးမ်ားကို ေရးသားေပးခဲ့ျပီး မိုက္မိတယ္ဆိုတဲ့ လံုးခ်င္း၀တၱဳကိုလည္း ထုတ္ေ၀ႏိုင္ခဲ့တဲ့အထိ စာေပဘက္မွာ ေအာင္ျမင္မွုရရွိခဲ့ပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ဘဘရဲ႕ထင္ရွားေက်ာ္ၾကားတဲ့ စာအုပ္စာေပေပါင္းမ်ားစြာလည္းရွိခဲ့ပါတယ္။ ေလာကနီတိ၊ ကံကံ၏အက်ိဳး၊ သုတရသဓမၼစာစံု၊ စိတ္ဆိုေသာစိတ္ကဲ့သို႔ေသာ စာေပေကာင္းေတြဟာ ဘဘရဲ႕ထင္ရွားတဲ့ စာအုပ္စာေပေတြပဲျဖစ္ပါတယ္။

        ရုပ္ရွင္ဇာတ္ညြန္းႏွင့္ျပဇာတ္မ်ားေရးသားျခင္း

ဘဘဦးသုခရဲ့ စာေပမ်ားဟာ လူ႔ဘ၀နဲ႔လူ႔သဘာ၀ကို ေဖာ္ျပေရးသားတဲ့ေနရာမွာ နာမည္ရလာတာနဲ႔အမွ် ၁၉၃၈ ခုႏွစ္မွာေတာ့ ခ်စ္အမွ်ရုပ္ရွင္ဇာတ္ကားကို ဇာတ္ညြန္း ေရးသားေပးရာကေန အစျပဳၿပီး ရုပ္ရွင္ဇာတ္ညြန္းေရးသားတဲ့ဘက္ကို ကူးေျပာင္းလာခဲ့ပါတယ္။

ဂ်ပန္ေခတ္လို႔အမ်ားကသိၾကတဲ့ ၁၉၄၂ ခုႏွစ္ ဂ်ပန္ေတြအုပ္စိုးတဲ့အခ်ိန္မွာလည္း ျပဇာတ္မ်ားကိုကိုယ္တိုင္ေရးသားခဲ့ကာ ကန္ေတာ္မိတ္ရံုမွာ ဂုဏ္ဆိုတဲ့ျပဇာတ္၊ ဂ်ိဳတီရံုမွာ ေမတၱာႏွင့္သစၥာဆိုတဲ့ျပဇာတ္၊ ျမိဳင္ရံုမွာေတာ့ ဘဘရဲ႕နာမည္ၾကီးတဲ့ ေၾသာ္မိန္းမ ေၾသာ္ေယာကၤ်ားျပဇာတ္၊ ေၾသာ္.. ေလာကဆိုတဲ့ျပဇာတ္ေတြကို ရံုသြင္းတင္ဆက္ကျပခဲ့တာ ေအာင္ျမင္မွုရရွိခဲ့ပါတယ္။ ဘဘဦးသုခဟာ လူမူေရးအသင္းအဖြဲ႔ေတြမွာလည္း တက္တက္ၾကြၾကြပါ၀င္ လုပ္ေဆာင္ခဲ့ပါေသးတယ္။

စာေရးစာရာအသင္းရံပံုေငြအတြက္ ၀ိဇယျပဇာတ္၊ ေပါဦးျပဇာတ္ေတြမွာလည္း ဒါရိုက္တာလုပ္ၿပီးကိုယ္တိုင္ပါ၀င္ သရုပ္ေဆာင္ခဲ့ကာ ရံပံုေငြရွာေဖြေပးခဲ့ပါတယ္။ ဘဘေရးသားခဲ့တဲ့ ေမာင္ေဖငယ္ဆိုတဲ့ျပဇာတ္ဟာလည္း လူၾကိဳက္မ်ားခဲ့ပါတယ္။ ေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့ ကာေဌးရုံမွာ ခ်စ္ေတာ့ခ်စ္တယ္ျပဇာတ္၊ ၀သုန္ဤေျမျပဇာတ္၊ ၀င္း၀င္းရံုမွာ ကိုယ္ၾကိဳက္တာကိုယ္လုပ္ျပဇာတ္၊ ေဇာ္ရံုမွာ သားတိုးရုပ္ရည္ျပဇာတ္ေတြကို ကိုယ္တိုင္အဓိကေနရာကေန သရုပ္ေဆာင္တင္ဆက္ကျပခဲ့ပါတယ္။

ရုပ္ရွင္ေလာကသို႔၀င္ေရာက္ျခင္း

ဘဘဦးသုခဟာ ၁၉၄၈ ခုႏွစ္မွာ ရုပ္ရွင္ဒါရိုက္တာအျဖစ္ ပထမဦးဆံုး ခ်စ္အႏုျမဴဆိုတဲ့ဇာတ္ကားကို စတင္ရုိက္ကူးခဲ့ပါတယ္။ ထိုဇာတ္ကားမွစတင္ကာ ဘဘရဲ့ ေျပာင္ေျမာက္လွတဲ့ ရုိက္ကူးခ်က္ေတြေၾကာင့္ စာေရးဆရာအသင္းကေနျပီးေတာ့ ဂုဏ္ထူးေဆာင္ေရႊတံဆိပ္ဆုကို ေပးအပ္ခ်ီးျမင့္ခဲ့ပါတယ္။

ဘဘရဲ႕သုခ၀တၱဳတိုေပါင္းခ်ဳပ္ စာအုပ္ကိုလည္း ၁၉၅၁ ခုႏွစ္မွာစတင္ထုတ္ေ၀ခဲ့ျပီး ၁၉၅၅၊ ၁၉၆၆၊ ၁၉၇၈ နဲ႔ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္ေတြမွာ ျပန္လည္ထုတ္ေ၀ပံုႏွိပ္ရတဲ့ အထိေအာင္ျမင္ခဲ့ပါတယ္။ ၁၉၅၄ ခုႏွစ္ကရိုက္ကူးတဲ့ ေၾသာ္မိန္းမ ဇာတ္ကားမွစတင္ကာ ျမန္မာရုပ္ရွင္ အကယ္ဒမီဆုတစ္ခုျဖစ္တဲ့ ဒါရိုက္တာဆုကို ဘဘဦးသုခက ပထမဦးဆံုးခ်ီးျမင့္ခံခဲ့ရပါတယ္။ အဲ့ဒီေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့ ဘ၀သံသရာ ဇာတ္ကားကို ၁၉၅၆ ခုႏွစ္မွာရိုက္ကူးခဲ့ျပီး ဒုတိယအၾကိမ္အျဖစ္ ဒါရိုက္တာ ဆုကိုထပ္မံရရွိခဲ့ျပန္ပါတယ္။ ၁၉၅၇ ခုႏွစ္မွ ၁၉၆၇ ခုႏွစ္ အတြင္းေတြမွာေတာ့ ဘဘဦးသုခဟာ စာေပနဲ႔ရုပ္ရွင္နယ္ပယ္မွာပဲ က်င္လည္လွဳပ္ရွားခဲ့ပါတယ္။ အဲ့ဒီအခ်ိန္ေတြမွာလည္း အလြန္မွနာမည္ၾကီးတဲ့ ရဟန္းစားရေသာဆြမ္းတစ္နပ္၊ တစ္ပါးသီလ ဆိုတဲ့ရုပ္ရွင္ကားေတြကိုလည္း ရိုက္ကူးခဲ့ပါတယ္။

ရုပ္ျမင္သံၾကားဇာတ္လမ္း မ်ားစြာကိုလည္းရိုက္ကူးခဲ့တယ္လို႔ မွတ္သားရပါတယ္။ ေနာက္ပိုင္းဘဘဦးသုခရရွိခဲ့တဲ့ အကယ္ဒမီဒါရိုက္တာ ဆုေတြကိုေျပာရမယ္ဆိုရင္ ၁၉၆၈ ခုႏွစ္မွာ စကားေျပာေသာ ႏွလံုးသားဇာတ္ကား၊ ၁၉၇၀ ခုႏွစ္မွာ ကြ်န္မမွာမိန္းမသားဇာတ္ကား၊ ၁၉၇၃ ခုႏွစ္မွာ ဘယ္သူျပိဳင္လို႔လွပါေတာ့ႏိုင္ဇာတ္ကား၊ ၁၉၇၅ ခုႏွစ္မွာ ေရွြခ်ည္ေငြခ်ည္တန္းပါလို႔ဇာတ္ကား စတဲ့ဇာတ္ကားေတြနဲ့ အကယ္ဒမီဒါရိုက္တာဆုေပါင္း ၆ ခုကိုဘဘပိုင္ဆိုင္ခဲ့ပါတယ္။

                                                                       ဘဲြ႕ထူးဂုဏ္ထူးမ်ား
ဘဘဦးသုခဟာ အႏုပညာမွာေရာ စာေပေလာကနယ္ပယ္မွာပါ စိတ္ေကာကိုယ္ပါ ပါ၀င္လွဳပ္ရွားခဲ့တဲ့အတြက္ ဘဲြ႔ထူးဂုဏ္ထူးေပါင္းမ်ားလည္း ေပးအပ္ခ်ီးျမင့္ျခင္းကိုခံခဲ့ရပါတယ္။ ျမန္မာ့ရုပ္ရွင္ထူးခြ်န္ဆု အေကာင္းဆံုး ဒါရိုက္တာဆု ၆ ခုအျပင္ ၁၉၅၈ ခုႏွစ္မွာ အလကၤာေက်ာ္စြာဘဲြ႔၊ ၁၉၆၀ ျပည့္ႏွစ္မွာ ရုပ္ရွင္၀ါသနာအိုးမ်ား၏ သူရသာတီရုပ္တု၊ ၁၉၉၄ ခုႏွစ္မွာ မဟာသဒၶမၼေဇာတိကဓဇဘဲြ႔၊ ၁၉၉၄ ခုႏွစ္မွာပဲ ပခုကၠဴဦးအံုးေဖ တစ္သက္တာစာေပဆု၊ ၁၉၉၇ ခုႏွစ္မွာ အာဆီယံစာေပဆု၊ ၁၉၉၉ ခုႏွစ္မွာ ေက်းဇူးသစၥာ ျမတ္ဘဏၰာဂုဏ္ျပဳဆု၊ ၂၀၀၀ျပည့္ႏွစ္မွာ လူမူထူးခြ်န္(ပထမအဆင့္)၊ ၂၀၀၀ ျပည့္ႏွစ္မွာပဲ ဂုဏ္ထူးေဆာင္စာေပပါရဂူဘဲြ႔ Ph.D ၊ ၂၀၀၅ ခုႏွစ္မွာ ဓမၼဗိမာန္ တစ္သက္တာ စာေပဆုေတြကို ထိုက္ထိုက္တန္တန္ရရိွခဲ့ပါတယ္။

၁၉၈၃ ခုႏွစ္ ေနာက္ပိုင္းေတြမွစျပီး ဘဘဟာ ရန္ကုန္တိုင္း ေက်ာင္းထိုင္ဘုန္းၾကီး သင္တန္းေက်ာင္းနဲ႔ တကၠသိုလ္ဆရာေလာင္း မြမ္းမံသင္တန္းေတြမွာလည္း စကားေျပာေဟာနည္းပညာ၊ တရားေဟာေျပာနည္းပညာေတြကို သင္ၾကားပို႔ခ်ခဲ့တယ္လို႔ သိရပါတယ္။ ၁၉၉၄ ခုႏွစ္မွာလည္း ရာမာခရစၥနာ၏သုတပံုျပင္မ်ား စာအုပ္ကိုထုတ္ေ၀ခဲ့ပါတယ္။ အဲ့ဒီႏွစ္ဇန္န၀ါရီလ ၄ ရက္ေန႔လြတ္လပ္ေရးေန႔မွာပဲ ဘဘဟာ မဟာသဒၶမၼေဇာတိက ဘြဲ႕တံဆိပ္ကုိခ်ီးျမွင့္ျခင္းခံခဲ့ရပါတယ္။

၁၉၉၅ ခုႏွစ္ ေနာက္ပိုင္း ေတြမွာလည္း ဘဘရဲ့တရားေတာ္နဲ႔ ပတ္သတ္တဲ့စာအုပ္စာေပေတြ သုတရသစာအုပ္ေတြဟာ ဆက္တိုက္ထြက္ရွိလာခဲ့ပါတယ္။ဘဘဦးသုခရဲ့ ဘ၀သက္တမ္းတစ္ေလွ်ာက္မွာ လူသားေတြအတြက္ အက်ိဳးရွိမဲ့စာအုပ္စာေပ အမ်ားအျပားကိုေရးသားခဲ့ျပီး ၂၀၀၁ ခုႏွစ္၊ ေအာက္တိုဘာလ ၂၆ ရက္ေန႔မွာေတာ့ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ကေနျပီး ဂုဏ္ထူးေဆာင္စာေပပါရဂူ ဘဲြ႔ကိုအပ္ႏွင္းေပးအပ္ခဲ့ပါတယ္။

                                                                         အေမမ်ားေန႔
ဘဘဦးသုခဟာ အေမမ်ားေန႔ကိုျမန္မာႏုိင္ငံမွာ စတင္က်င္းပရန္တိုက္တြန္းခဲ့သူလည္းျဖစ္ပါတယ္။အေမဆုိတာ ၾကီးက်ယ္ျမင့္ျမတ္သူတစ္ဦးျဖစ္ေၾကာင္းကို ေဟာေျပာပြဲေတြ၊ စာအုပ္စာေပေတြ၊ သူရိုက္တဲ့ ရုပ္ရွင္ေတြကေနတစ္ဆင့္ လူငယ္ထုရဲ႕အေတြးထဲကို ေက်းဇူးသိတတ္ေစတဲ့ အသိေတြေရာက္ေအာင္ လွံု႔ေဆာ္ေပးခဲ့တဲ့သူလည္း ျဖစ္ပါတယ္။ အေမ စာအုပ္ကိုလည္း ေရးသားခဲ့ပါေသးတယ္။ အေမဆုိတာ ဘယ္လုိၾကီးျမတ္ေၾကာင္းကိုသိေစဖုိ႔အတြက္ ဘဘဟာ စာေပေဟာေျပာပြဲတုိင္းမွာ အေမနဲ႔ပက္သက္တဲ့ အေၾကာင္းအရာ တစ္ခုခုကိုေတာ့ ေဟာေျပာတတ္စျမဲပါ။ အေမမ်ားေန႔အတြက္ က်င္းပတဲ့ စာေပေဟာေျပာပြဲတစ္ခုမွာေတာ့ ဘဘဟာ အေမေတြကို ဂုဏ္ျပဳတဲ့ စာပိုဒ္ေလးတစ္ပုဒ္ကို ရြတ္ဆုိေပးခဲ့ပါတယ္။ 

“ကမၻာၾကီး ကမၻာၾကီးကို အာဒံနဲ႔ဧဝကပဲ စတယ္လို႔ေျပာေျပာ... ျဗဟၼာၾကီးေလးဦးက စတယ္ပဲေျပာေျပာ... သူတုိ႔ထဲမွာ အေမဆိုတဲ့ ဣတၳိလိင္ပါလာလုိ႔သာ ကမၻာၾကီးကအဆက္မျပတ္ဘဲနဲ႔ ဒီေန႔အထိက်ေနာ္တို႕အထိ သားစဥ္ေျမးဆက္ေတြ ျဖစ္လာတယ္မဟုတ္လားအေမ... အေမမွန္သမွ် ဘာသာျခားလူမ်ဳိးျခားရယ္လို႔  ကြ်န္ေတာ့္စိတ္ထဲမွာမရွိဘူးအေမ... သားသည္အေမတစ္ေယာက္ဟာ အေမပါပဲအေမ... သူကယုတ္ညံ့လို႔... သူကလူမ်ဳိးျခားမို႔လို႔... သူက ဘယ္ဘာသာမို႔လို႔ မဟုတ္ပါဘူးအေမ မဟုတ္ပါဘူး ကြ်န္ေတာ္ျမင္တာျဖင့္ ကြ်န္ေတာ္ေျပာဦးမယ္ ကြ်န္ေတာ္လြန္သြားမလား...

မလြန္ပါဘူးအေမ ကြ်န္ေတာ္စဥ္းစားထားျပီးမွ ေျပာတာပါ အေမမွန္ရင္ေလ အေမနားနဲ႔မနာဖဝါးနဲ႔နာ ေျပာလိုက္ပါရေစေတာ့... အေမဟာ  ကြ်န္ေတာ့္လက္ထက္ထဲမွာ ကြ်န္ေတာ့္မ်က္စိေအာက္မွာပဲ မိန္းမရႊင္ျဖစ္ေနပါေစ...... အေမဟာ အေမပါပဲ။”
ဒီစာစုတုိကေလးဟာ ကၽြန္ေတာ္တို႕လူထုၾကားမွာ အလြန္ပဲနာမည္ၾကီးခဲ့ၿပီးေတာ့ အေမနဲ႔ပက္သက္တဲ့သီခ်င္းေတြမွာေတာင္ ထည့္သြင္းအသံုးျပဳခဲ့ၾကပါတယ္။

   အဖြဲ႔အစည္းမ်ား

ဘဘဦးသုခဟာ ဘ၀သက္တမ္းတစ္ေလွ်ာက္လံုး အဖဲြ႔ေပါင္းမ်ားစြာမွာ ပါ၀င္လႈပ္ရွားခဲ့ပါတယ္။ ဘဘရဲ့ လူသားေတြအေပၚ အက်ိဳးျပဳမူေတြဟာလည္း ေျပာျပလုိ႔ မကုန္ႏုိင္ေအာင္ အမ်ားၾကီးရွိေနပါေသးတယ္။ ဘဘဦးသုခ ပါ၀င္ဦးေဆာင္ခဲ့တဲ့ အဖဲြ႔အစည္းေလးေတြကို အက်ဥ္းခ်ဳပ္ ေျပာျပရမယ္ဆိုရင္ ပထမဦးဆံုး ဗုဒၶဘာသာ ကလ်ာဏယု၀အသင္း၊ အမ်ားက၀ိုင္အမ္ဘီေအလို႔ သိၾကတဲ့အသင္းေလးကေန စရမွာျဖစ္ပါတယ္။ ၀ိုင္အမ္ဘီေအမွာ ဘဘဟာ နာယကေနရာကေန ဦးစီးဦးေဆာင္ပါ၀င္ခဲ့ပါတယ္။ တိ-နိစာအုပ္စာေပ အႏုပညာႏွင့္ ေမာ္ကြန္းနာယကအဖဲြ႔မွာလည္း နာယကျဖစ္ခဲ့ပါေသးတယ္။

ေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့ ဘဘဟာ ဘာသာေရးနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့အဖဲြ႔အစည္း ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာလည္း နာယကေနရာကေနျပီး တက္တက္ၾကြၾကြပါ၀င္ လွဳပ္ရွားခဲ့ပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ရုပ္ရွင္မင္းသား ဦးေက်ာ္သူဦးစီးတဲ့ နာေရးကူညီမွဳအသင္း (ရန္ကုန္) မွာလည္း ဘဘဟာ နာယကေနရာကေနပါ၀င္ ေဆာင္ရြက္ ခဲ့ပါေသးတယ္။ ဒီ နာေရးကူညီမွဳအသင္း(ရန္ကုန္) ကို တည္ေထာင္ရန္ ဘဘဦးသုခကအၾကံဥာဏ္ စတင္ရရွိခဲ့တာျဖစ္ျပီး ဘဘဦးသုခရဲ့အိပ္မက္နဲ႔ မႏၱေလးျပဟၼာစိုရ္ အသင္းၾကီးရဲ႕လမ္းျပမူတုိ႔ေပါင္းၿပီး ရန္ကုန္ျမိဳ႕နာေရးကူညီမွဳအသင္းၾကီးကို ၂၀၀၁ ခုႏွစ္ဇန္န၀ါရီလ ၁ ရက္ေန႔မွာ လူအမ်ားရဲ႕ မတည္ေငြနဲ႔ စတင္တည္ေထာင္ခဲ့ၾကပါတယ္။
                                                                        ေနာက္ဆံုးခရီး

ဒီလုိမ်ိဳး ေအာင္ျမင္ေက်ာ္ၾကားၿပီး လူထုအတြက္ အက်ိဳးျပဳခဲ့ရံုသာမက ဘာသာသာသနာအတြက္ပါ တန္ဖုိးမျဖတ္ႏုိင္ေအာင္ ေလးစားအတုဖြယ္ေကာင္းတဲ့ စာေရးဆရာ ဒါရိုက္တာၾကီး ဘဘဦးသုခဟာ ၂၀၀၅ ခုႏွစ္၊ ဒီဇင္ဘာ(၇)ရက္ေန႔ ဗုဒၶဟူးေန႔မနက္ ၁၁း၃၀ နာရီအခ်ိန္မွာ အမွတ္(၂) စစ္ေဆးရုံ၌ ကြယ္လြန္အနိစၥ ေရာက္ခဲ့ပါတယ္။ဘဘကြယ္လြန္သြားခဲ့ေပမယ့္လည္း ျမ၀တီ၊ ျမန္မာ့ရုပ္ျမင္သံၾကားေတြမွာ ဘဘရိုက္ကူးခဲ့တဲ့ ရုပ္ရွင္ေတြ၊ ဇာတ္လမ္းေတြကိုလည္း မၾကာခဏ ျပသပါတယ္။ ဘဘရဲ႕ႏွစ္ ၁၀၀ ျပည့္ေမြးေန႔အထိမ္းအမွတ္ အေနနဲ႔လည္း အခမ္းအနားေတြ က်င္းပခဲ့ပါေသးတယ္။

ဘဘဒီေလာကၾကီးမွာ မရွိေတာ့ေပမယ့္လည္း ဘဘရဲ့အႏုပညာေတြ၊ စာေပေတြနဲ႔ ဂုဏ္ထူးေဆာင္မူေတြဟာ လူမ်ိဳးနဲ႔ဘာသာ သာသနာအတြက္ကို အခုခ်ိန္ထိ တန္ဖုိးမျဖတ္ႏုိင္ဘဲ လူထုအတြက္ မွတ္သားဖြယ္ က်န္ရစ္ေနပါေသးတယ္။ ကဲ... ဒီေလာက္ဆုိရင္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ Web Site ေလးရဲ႕ စာဖတ္ပရိတ္သတ္ေတြ အားလံုး ဘဘဦးသုခရဲ႕ အေၾကာင္းေလးကို  ေက်နပ္ႏုိင္လိမ့္မယ္လုိ႔ ထင္ပါတယ္ေနာ္။ တတ္သေလာက္ မွတ္သေလာက္နဲ႔ ရွာေဖြလုိ႔ရသေလာက္ကို ျပန္လည္ၿပီး ေ၀မွ်ေပးတာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ အမွားအယြင္းေလးမ်ား ပါရွိခဲ့ရင္လည္း နားလည္ခြင့္လႊတ္ ေပးႏုိင္လိမ့္မယ္လုိ႔ ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္။

ေနာက္ေနာင္မ်ားမွာလည္း ထင္ရွားေက်ာ္ၾကားၿပီး သိသင့္သိထုိက္တဲ့ ဘယ္သူဘယ္သူေတြရဲ႕ အေၾကာင္းကိုတင္ဆက္ေပးဦးမလဲဆုိတာကို ေစာင့္ေမွ်ာ္ၾကည့္ရႈ ဖတ္ေပးၾကပါဦးလုိ႔ ေျပာပါရေစဗ်ာ။သူငယ္ခ်င္းေတြ အားလံုး ဗဟုသုတ မ်ားစြာ ရရွိႏိုင္ၾကပါေစလို႕ ဆုေတာင္းေပးလို္က္ပါတယ္ဗ်ာ။

(From MYM Club)
                                                                                                                                 ၾကိဳးစားလ်က္
                                                                                                                                  (Yekyawphyo)


No comments:

Post a Comment

Designed By